Дасан зориходоо, арюун сэбэр хубсаһаа үмдэжэ, эрхиеэ баряад, маани мэгзэм уншаһаар ерэхэ юм. Ерээд, дасан хиидээ нара зүб тойрон, гороо хэжэ, ехэ хүрдэнүүдые эрьюулэн, зальбаржа ябадаг. Дасан хиидтэ ороходоо, бэеэ түбшэнөөр барижа, хэлэ амаа хуряажа, ухаан сэдьхэлээ бурхан тээшэ залаха шухала. Бэеэрээ нангин шүтөөн субаргануудта дохин мүргэжэ, хэлээрээ маани мэгзэм уншажа, ухаан сэдьхэлдээ ашата гэрэл сасаһан Бурхан багшынгаа дүрэ ерүүлэгты. Шангаар бү дуугаралдагты, нюһаа ниижэ, нёлбожо, тамхи татажа огто болохогүй. Лама, хубарагай урдуур гарахагүй, ушарбал, үнгэртэрынь хүлеэгээд байха юм.
Дасан дуган ороходоо, малгайгаа абагты. Бурхадта мүргэн зальбаржа, адис абажа, үргэл хэхэдэ болоно. Тон түрүүн дороһоо адис абажа, дээшээ адис абажа ошоһоор, бурхан шүтөөнһөө адиста хүртөөд, соржо, шэрээтэ ламанарһаа адис абаха юм. Үргэл хэхэдээ, өөрынгөө шадал зэргээр болодог. Хадаг табихада, өөрынгөө, түрэлхидэйнгөө түлөө зула бадараажа болоно. Мордогшодтой һаатнай, зулын гэрэл нирваан ошохо замыень гэрэлтүүлхэ. Хүжэ, санзай ууюулан табижа болохо. Мандалда энхэ амгаланай, хэшэг буянай түлөө мүнгэ алта үргэхэ. Мандал гээшэмнай һүзэгтэнэй үргэл суглуулха тахилтай шэрээ, амһарта болобошье, тэрэмнай гүн удха шанартай юм. Мандал болбол юртэмсые харуулһан гүн ухаанай бодомжо гэхэ гү, али замбуулинай зураг болоно. Гадаада дүхэригынь – юртэмсэ, дотоодонь – Бурханай мүндэлдэг ордон, сүмэ гээшэ.
(Үргэлжэлэлынь 16-дахи дугаарта).
(«Толон» һонин, 1999 оной 40-дэхи дугаар).
Анаагай дасанай шэрээтэ Тувдан Жанчув лама, Баатар ЦЫДЫПОВ.
