Шираб Нимбуев Буряад ороной Яруунын аймагай Маарагта нютагта 110 жэлэй саана апрелиин 16-да түрэһэн намтартай.
Литературна ажаябуулгань 1930-аад онуудта эхилһэн. Түрүүшын «Шүлэгшын дуун» гэһэн шэлэгдэмэл зохёолнуудайнь суглуулбари 1943 ондо «нара» хараһан. Поэдэй олон тоото шүлэгүүдэй суглуулбаринууд һубарилдан гараа: «Баяр» (1948 он), «Зол жаргал тухай дуун» (1958 он), «Омогорхол» (1960 он), «Сэдьхэлэй дуун» (1962 он), «Сэдьхэлэй сэсэг» (1972 он), «Һайхан сагай магтаал» г.м. Тиихэдэ Москва хотын «Советский писатель» хэблэлдэ ород хэлэн дээрэ «Песнь о Байкале» номынь гараа.

Шираб Нимбуев – буряад хүүгэдэй литературын хүгжэлтэдэ ехэ хубита оруулһан поэт юм. 1960-аад онуудай эхиндэ Шираб Нимбуевай зохёолдо хүүгэдэй ехэ дуратай хошонгууша, хүхюутэй, мэхэтэй болон һайн сэдьхэлтэй Тархайн Зархай хүбүүн бии болоо. Энэ ном буряад болон ород хэлэн дээрэ Улаан-Үдэдэ, Москвада хэблэгдэһэн байна. Поэдэй 100 жэлдэ «Тархайн хүбүүн Зархай» дахин хэблэгдээ һэн.
Һонирхолтойгоор ба ойлгосотойгоор шүлэглэн бэшэгдэһэн онтохонууд, шүлэгүүд ба домогуудынь – «Эрхые һуранхаар, бэрхые һура», «Ёлкын дэргэдэ», «Шэгшыхэн хүбүүн» г.м. элдэб наһанай хүүгэдтэ хүндэтэй болоһониинь гайхалгүй.

Шираб Нимбуевай шүлэглэмэл зохёолнуудай гоё һайхан бодолнуудта арадай аман зохёолой, лирикын олон дүрэнүүд, һүлдэ тэмдэгүүд бии. Эдэ шүлэгүүд буряад шүлэглэмэл хэлэнэй хүгжэлтэдэ ехэ хубитаяа оруулһан. Шираб Нимбуевич ород болон монгол классическа литературын бүтээлнүүдые буряад хэлэндэ оршуулгаараа суутай байһан. Һүүлшын ажалынь дүүргэгдээгүй, Монголой уран зохёолшо Лодой-Дамбын «Тунгалаг Тамир» гэһэн роман поэт Намжил Нимбуев хүбүүнтэеэ оршуулжа эхилһэн байна.

Шираб Нимбуев 1939 ондо СССР-эй Уран зохёолшодой холбооной гэшүүн болоһон, Буряад Уласай соёлой габьяата хүдэлмэрилэгшэ юм.
Мүнөө уншагшадтаа поэдэй тоонто нютаг Маарагта тухайнь шүлэг дурадхая:

Маарагта

Мартадаггүйб шамайгаа, Маарагтамни,
Арадаа ойтой, урдаа майлатай,
Шулуутаһан оройтой,
Шугытаһан хормойтой
Хабатай һайхан
Хада уулануудшни.
Толгой соомни тоншье элихэнээр
Тобойлдожо байдаг лэ.
Шэнэһэтэй, хуһатай шэбэр соогуур
Боориин ногоон боролжын оёороор
Дунгинаса, шааяса дуулан урдадаг
Хүбшэһөө эхитэй.
Хүйтэн сэбэрхэн уһатай голшни
Уураг тархи руум урдажал,
Ундалуулжал, угаажал байдаг даа.
Хүлгүй гүнзэгы хүхэ нуурнуудаар
Хүдөө хээрэеэ шэмэн гоёонхой
Колхозой тоогүй хони малые
Саагуур наагуур сасан бэлшээнхэй.
Ягаан гангын, сагаан аяын
Үнгын сэсэгэй үнэр тунанхай
Үргэн талашни
Эльгэ зүрхыем эльбэжэл байдаг даа.
Эрдэм техникын эзэдынь болонхой,
Болбосорол гэгээрэлээ баринхай,
Хүсэтэ хүнүүдэйш – хүбүүд, басагадайш
Жабхаланта арюун жаргал сооһоо
Һалбаран түрэһэн һайхан дуунууд
Шэхэн соомни
Шэнхинэжэл байдаг лэ,
Шэнэ дали ургуулжал.

You have no rights to post comments