Намартаа дайдамни гурбан тодо үнгэтэй.
Набшаһан шара, тала таряамнай шара.
Наранай үнгэ гээд манай үбгэд хэлсэгшэ,
Намжаа нютагым, наран, һайса шара!

Амгалан тайбан
Ага нютагнай, амар сайн!
Аба эжынэр –
Арад түмэмнай, амар сайн!
Танай аша туһаар
Тамир хүсэ олонхойбди,
Танай зааһан замаар
Талаан хубитай, золтойбди.

Хабатай арюухан хабарай һүни.

Хамаг юртэмсэ һажанхай үни.

Һүниин байдалай нойрмог намдууе

Һэргээн зэдэлнэ хүхын дуун.

Эрьелдээ, эрьелдээ Самбу,
Ээрүүл шэнгеэр эрьелдээ.
Толгойнь оройһоо тэсэнгүй,
Тойробшо малгайнь хиидээ.
- Ай, зайлуул! - гэбэ хүгшѳѳ, -
Аргаарыш, тоомтойгыш, ашам!
- Би космонавт гээшэб! -
Бишыхан Самбу харюусан,
Гайтай түргѳѳр эршэгэнэн,
Гарнуудаа далидал арбайлган,
Ногоон дээгүүр бушаганан
Ная сохин ябашана.

Залуухан хүбүүн hургуулида зорибо,

Замынь холо, эрмэлзэлынь ехэ.

Нютагайхидынь «харгын талаан» бариба,

Нютагайхидай сэдьхэл – сэхэ.

Арба-табаадаар түхэригүүдээ үгэнэ,

Арсаа hаашни – наhанай гэмшэл!

Аяар урайнhаа эхитэйл энэ

Аха дүүгэй уярма заншал.