«Гэрэлтыш, гэрэлтыш, холын одон,
Ходо hүни шамаяа харахыем…
Эльгэ зүрхыем дууhан буляаhан
Элшэ дулаахан инаг гансамни,
Дура сэдьхэлым дууhан буляаhан,
Дулаахан инаг, Татьяна!» - гэhэн сэлмэг арюун дуранай үгэнүүдые сэрэгшэн байлдаануудай забhарта инаг гансадаа зорюулжа бэшэhэн.
 
«Эхэ ороноо хамгаалжа байнам…»
Ринчин Орбодиев 1922 ондо Хурамхаан нютагта түрэhэн намтартай. Дайнай эхилхэдэ, хүбүүн hаяхан дунда hургуули дүүргээд, халуун дуран ба  ерээдүйн зол  жаргал тушаа этигэл найдалаар дүүрэн байгаа.
Теэд 1942 ондо Эхэ ороноо хамгаалхаяа сэрэгэй албанда мордожо, Улаан Армиин 1478/35 частьда сержантын зэргэдэ пулемётчигоор дайсантай тулалдаhан. 1942 ондо сэрэгшын hүүлшын бэшэг түрэлхидынь абаhан байна.
1942 оной эсэстэ Ринчин Орбодиев Калининска фронтын шанга байлдаануудта хабаадажа, Великие Луки хото шадар хүндөөр шархатаhан. Дайсанай hомонhоо сээжээ ба хүлөө ехээр шархатаад, 1943 ондо госпидальдо наhа бараhан байна.     
 
«Дулаахан инаг Татьяна!»                               
Ринчин дурлаhан басаган Танитаяа нэгэ hургуулида hурадаг байhан. Мүнөө Татьяна Григорьевна иигэжэ хөөрэнэ:
- Ринчин арюун сэбэр, ухаатай сэсэн ба сагаан hайхан сэдьхэлтэй хүбүүн hэн. Дура сэдьхэлыемни татагша бэлэй. Тэрэ үедэ бидэ инаг дуранай ёhото гүн шанарые хүсэд hайнаар ойлгодогшьегүй байгаабди. Гүлмэр залууханууд ябаа ха юмбибди даа. Намтай суг хамта hургуулида hураhан арбаад хүбүүд дайнда ошоод, нэгэнииньшье бусаагүй.    
          
Татьяна дайнай hүүлээр хадамда гараад, гурбан хүүгэдые түрэhэн. Мүнөө аша гушанараа тойруулhан хүндэтэй, ямбатай эжы юм.
Тэрэ бүхэли наhан соогоо түрүүшынгээ инаг дура - Ринчиниие дурсан hанажа, эльгээhэн шүлэгүүдыень нимгэхэн дэбтэр соо буулгажа абаад, үе-үе гаргажа уншадаг, гуниглан уйладаг. Үргэлжэлэлынь №19 дугаарта.

You have no rights to post comments