Нэгэтэ хүбүүн номгон байдалтаяа хахасашадаг,
Нэмэжэ барижархиһан нэтэрүү нэгэндэл болошодог.
Эгээл тиихэдэнь гайхажа маргангүйгөөр хэлэхэш,
Эхин дуранай охин лэ сохёо гэхэш.

Уг гарбалта
Ууган буряад арадни
Үни холын
Үбгэ эсэгын hургаалтай.
Элинсэг хулинсаг
Эмгэн эхын орхиhон
Эгээл нангин
Эбдэршэгүй хатуу заяатай.

Бүлэг хуhан соо, дүтэхэнэ
Бүхэли үдэршье hууха hэм.
Түйсөөр дүүрэн гүлзөөргэнэ
Түүгээд гэртээ бусаха hэм.
Эдеэд үзэхэдөө мэдэбэб:
Энэншье, тэрэншье амтатай.
Тиигэhээр сагаа үнгэргэбэб.
Теэд… түйсэм дүүрээдүй, яалтайб?

 

Арсалан Жамбалон.

...«Эхэ хэлэмнай, халаг даа,
Эрьедээ хатаһан горхондол…
Хожомой сагта, харахаш даа,
Хохирол ехэтэй…» - гэжэ
Хэлэһэн дорой үгэнүүдшни
Хэды үнэншүү байбашье,
Һэжэг түрүүлэн зобоогоошье һаа,
Һэмжэн үүлэндэл ходороо.
Абаралта хүсэ олгоһон,
Амжалтын эхи татаһан,
Үлзытэй найдал түхөөһэн
Үргэмжэтэй бодол сэдьхэнэб:
Угай үндэһэн табисууртай
Уран зохёол эрдэнимнай
Үе сагтаа тулгардангүй,
Удха шанараа алдангүй,
Бэлиг талаангаар толоржо,
Бэшэг хэблэлээр дэлгэржэ,
Улад зоноо жаргуулжа,
Улам хүгжэхэнь болтогой!

   Буряад хүн гээшэ Бабжа гэһэн нэрэ дуулахадаа, багжагар улаан шарайтай баатарай бэе түхэл һанаандаа оруулаадхидаг байха. Хуушан сагай хуяг дуулга агсаһан, угалзатай гутал, дэнзэтэй малгай болон номо һаадаг агсаһан номгон дорюун эрэ нюдэндэмнай элеэр харагдажа, урдамнай энеэбхилэн зогсохо.

   Арадай хэлсэдэг үльгэр түүхын нэгэн соо энээхэн нэрын дурдагдадаг хадань тиимэ байдаг лэ гээшэ ха...

   Зүб лэ даа, Бабжа баатар гээшэмнай хүн бэеэр хүдэр, хүнды сээжээр һонор, булшан бэеэр хатуу, булад зоригоор омог эрэл ябаһан байгаа хаш даа! Харин манай энээхэн Бабжа мүнөөдөө залуухан эхынгээ һайхан сагаахан гар дээрэ хэбтэжэ байна. Энэмнай нарайхан үхибүүн. Тэрэ мүртөө хүндэ үбшэндэ нэрбэгдэнхэй. Бэеынгээ халуунда тэсэжэ ядаһандаа жааханууд хүлөө үлэ мэдэг хайшахажа, ахир бишыхан гарнуудаа тэнхээгүйгөөр хүдэлгэжэ, уйлахашье шадалгүй, аргааханаар иираглан гэншэжэ хэбтэнэ. Улаахан хасарнуудынь һуларжа, үнгэ дурһагүй хубхин сагааханууд болошоо.