Зай, одоошье бүмбэрсэг дэлхэйн нюрган дээрэ бидэ Наран-найжаяа тойрон гороолжо, ээлжээтэ жэлэйнгээ «круиз» дүүргэбэбди. Тахяа жэл 12 жэлээр хахасажа, замби түбеэр сууряатан донгодоhоор, юртэмсын гүн оёор руу шунган мордобо. «Хон-хон дуутай, хондолой дээрээ дэгээтэй» нохой жэл морилжо, саг жэлэй хаан шэрээдэ залархань. Шара үнгэтэй, шоройдо hуудалтай нохой гэлсэнэ. Ямар үүлтэрэй нохой хаб?
Хүршэ Хандадамнай адли таамаг хусадаг, зуудаг хаб нохой ха гү? Али арhа нооhоёо елытэр шампуняар угаалгаад, торгон гадартай подушкануудай дунда унтажа сагаа үнгэргэдэг болонко гү? Нобшо ноохой, угаадаhанай дунда амидырдаг эзэгүй тэнүүл Шарик гү? Бүгэдэндэ хүндэтэй, сэсэн ухаатай, энэрхы сэдьхэлтэй, гэр бүлын найдамтай харуулшан, «дүрбэн нюдэтэй» буряад хотошо байхань болтогой!
Ямар хэмэршье hаа, эзэн - нохой. Газаахи Хотошоёо hайнаар хооллуулаад, эрхэлүүлээд байха хэрэгтэй. Yшѳѳ тахяа жэлтэй hамгандаа «Зольбо нохойш!» - гэжэ байгаад, нам руу хуугайлхыень болюулжа, «Жэлэй һүлдэ» гээд хүндэлдэг болгохонь шухала.
Һамганаймни дуратай шог ёгто: «Бүhэтэйшүүл нохойнуудтай адли… Гоё үүлтэрэй нохой тухай бүхы зүрхэ сэдьхэлдээ зорин хүсэхэш: дог, боксёр, ротвейлер… Теэд нэгэтэ үйлсѳѳр ябажа ябатараа… Хоп! Гэртээ халсархай нооhотой, бѳѳhэтэй хотошые тэбэреэд ошохош….»
Һамгадай аман хаалтатай байхадаа, тон зохидоор харагдадаг, уралнуудайнь түхэлнүүдшье уринаар үзэгдэдэг. Илангаяа минии Дулмын. Таабари: «Таргалдаг, турадаг, гэрээр дүүрэн хаагалдаг. Хэн бэ?» Тайлбаринь: «Минии hамган Дулма».
Ядахадаа, hалаадшье үзѳѳ hэнби. Теэд гансааран ядамаргүй, амгалан тэнюун hуухыень хажуу тээhээнь адаглаад, тэсэжэ ядаад, hѳѳргѳѳ ниилээб. Хажуудамни, нюдэн доро, зүдэржэ байгаа hаань дээрэ.
- Шэнэ жэлдэ намда юу бэлэглэхэбши? – гэжэ hамганайнгаа hурахада, урдаhаань иигэжэ харюусааб: «Ѳѳрыгѳѳ бэлэглэхэб. Нохой жэлтэй, мүндэлhэн жэлэй hүлдэ тэмдэг ха юмбиб! Зол жаргал асархаб».
Дэлгэрэнгыгээр 51-дэхи дугаарта
