Үриеэ ехэ болгоод,

Ажалша тоншуул үтэлөө.

Хүгшэн зэмдэг болошоод,

Хүбүүндээ иигэжэ үгэлөө:

 

- Тон-тон тоншоходом,

Толгоймни үбдэнэ.

Тон хооһоор ябахадам,

Гэдэһэмни үлдэнэ.

 

Хүбүүмни байһан урмандаа

Хамһажа, үргэжэ оролдыш,

Аба эжынгээ харюуда

Аша туһаяа харуулыш!

 

- Өөрөө бүлэтэй, хүүгэдтэйб,

Үтэлһэн шамда үригүйб, - гээд

Хүбүүн тоншуул эжыдээ

Хэлэһэн бэеэрээ ниидэшоо.

 

Хүнэй хүбүүн аад, тоншуулдал,

Хүдхэшүүл хаа-яа ушарна даа.

Аба эжыгээ мартажархёод,

Амияал харашоод һууна даа.

Доржи ГОМБОЕВ.

 

You have no rights to post comments