Энэшье удаа миисгэй дободо үдхөөр ургадаг олhонуудта дүтэлхэ бүхэндөө үнинэй танил болоhон сорьёмо хурса үнэр абаба. Харахан хоншоорынь хүдэлнэ. Миисгэй хүндөөр амилна. Тиигэжэ байтараа, hурамхяар баруун hабараараа бог олhоной нэгэ эшэ догоодоод, бурзагар залааень хоншоортоо няаба. Үнэрынь гансата уушхан руунь hүрьен орожо, шуhанайнь гүйсэ эршэдэбэ хэбэртэй. Уйтахан сээжэдээ зүрхэниинь багтажа ядан, уураг тархинь мэнэрбэ. Олойрhон миисгэй hабараараа татаhан олhоёо табижархёод, сайбар гэдэhэеэ, дүрбэн хүлнүүдээ дээшэнь харуулан хэбтэшэлэй. Жалгын саанахи халтар нохойтой хүршэ айлай саб сагаахан эмэ миисгэйтэй наадажа байнаб гэжэ зүүдэлhээр, нюрган дээрээ бүхөөр унташаба.
Үглөөгүүрнь, наранай гаража байхада, миисгэй тэлэрбэ. Тархи соонь таряа хэжэрхиhэндэл мэтэ. Хүл дээрээ бодоод, иишэ тиишээ хараашалба. Унданиинь хүрэнэ. һая түрэhэн гүлгэндэл, нэгэ зүүн, нэгэ баруун хажуу руугаа найгаhаар, ногоон руу оробо. Үглөөнэй шүүдэр ундыень харяабагүй. Тэрэниие түүжэ долёохоньшье хашартай. Нохойн эдюур соо ундан байхадаа болохо гээд, гэр тээшээ галгиба. Тиигэжэ ябатараа, үсэгэлдэр хаб нохойгоо намнажа ябаhанаа hанажархиба. Тэрэнь мэгдүүгээр, нэрэ hурагүй хусан, гэдэргээ хаража ябаад, хорёо соогуур гүйнхэй hэмнай. Нёдондо долоон хоног соо баhал энэ нохойе зобоогоо hэн. Һогтуу ябахадань, тэрэ шархигарынь юундэшьеб айдаг. Улаан нюдэтэй, хабдашаhан зубхитай, долёогдоогүй нооhотой, угаагдаагүй нюуртай, найгаhан алхадалтай миисгэй мангад бээлэйн шэнээн нохойдо, нээрээшье, аймшагтай байгаа.
Шэншэлhээр мангартай миисгэй унда олоод ууба. Удаань нобшын добо дээрэ hунажа хэбтээд, үнөөхил олhоной барзагар залаа хоншоортоо няаба. Шэхэнэйнь шууяан намдажа, тархи толгойньшье сэлмэбэ. Удаан унтаhан миисгэй hонор, hэргүү болоходоо, хото хорёо соогуураа зайгуултажа эхилбэ. Нэн түрүүлэн хүршынгөө хорёо руу шагааба. Тэдэнэй булуудхада барюулшаhан пальпагар, зүнтэг Барда гэрэй арада унтана. Бардада миисгэй hэмээхэн дүтэлбэ. Адаглажа hайнаар харахадаа, нюдэнэйнь няагаhануудhаа жэрхэбэ. Тиихэ зуураа бүри ехээр хороо хүрэжэ, үргэнhөөнь эхилэн, дальбагар уралнуудыень хүйтэн хоншоортойгоорнь hэтэ маажажархёод, өөhэдынгөө хорёо руу орошобо.
Энэ үедэ хорёо соогоо хэбтэжэ байhан хаб нохой миисгэйн hогтуу ябахые ойлгожорхёод, парпагар hүүлээ таhа хабшаад тэрьедэшэбэ. Миисгэй нохойн айхада hанаагаа амараад, тахяагай гэртэ дүтэлбэ. Гүлгэн ябахадам тоншодог hэн гэжэ hанаад, сагаан тахяагай ардаhаань дүтэлөөд, hүрэжэ буумсаараа, хүзүүень таhа хазажархиба.
Долоо хоноод байхада, бог олhоной hогтуу хангал буурантаба. Миисгэй эдэ үдэрнүүдтэ юушье эдеэгүй тула хабшытараа турашоо. Аманиинь хубхай хатаад, хүйтэн уhа эринэ.
Бог олhоной хангалай гарадаг үеын hүүлээр гурба хоноод байхада, үнөөхи миисгэй нобшотой добые холуур тойроод галгидаг болохо.
Ерэхэ жэлэй энэ үе хүрэтэр зобоhон зоболонгынь мартагдаха. Бог олhон шэнээр ургажа, үнөөхил миисгэймнай суранзандал тиишээ татуулжа, долоон хоногто дахяад буhалгаа татаха. Харин эзэдынь энээниие ойлгодог юм hэн гү, үгы гү...
